බලා උන්නා මම ගොඩක් කල්
හෙමින් හෙමින් අඩි තිය තිය
ඔබ ආවා ඈත ඉදන්
හැම අතින්ම විදුලි අකුණු
මහා මේඝ පුපුර පුපුරකල්ප අන්ත මහා මේඝ
අතර මැදින් ඔබ ආවා
වියලි දෙපා පැලී හඬන
පොළව දැවී ගිනියම් වුණ
පිපාසිතව මිය යන මේ
කතර මැදින් ඔබ ආවා
සිනා සලන
හඬා වැටෙන
සහසක් වග වලසුන් මැද
තනිවී හිඳ බොහෝ කලක්
හෙමින් හෙමින් ඔබ ආවා
කාම රාගයෙන් තෙත්වුන
ද්වේශ වේගයෙන් රත් වුන
මෝහ මාලිගාවල සිඳ බිඳ
මගේ ලොවට ඔබ ආව
යලිත් නොයන
ලෙසට මෙතන
මාත් සමඟ නතර වෙන්න
සංසාරේ ඉතුරු ටිකත්
මාත් එක්ක එකට යන්න
ගොඩක් මතක පොදි බැදගෙන
ඔබ ආවා මගෙ හෙවණට
No comments:
Post a Comment